Komentarz po sesji 18.08.2014

Popyt w żaden sposób nie zwalnia tempa i dzięki temu wczorajsza sesja dała kolejne 1.36% wzrostu dla indeksu WIG20. Takiego entuzjazmu ze strony byków nie widzieliśmy już od wielu miesięcy a dokładniej od 7. Zamknięcie jakie wypadło na poziomie 2449 spowodowało dalsze „rozciągnięcie sprężyny”. Pytanie z jak elastycznego materiału jest ona zrobiona i jak mocno da się jeszcze naciągnąć bez jakiegokolwiek „odpuszczenia”? 

[fumpBegin]

Kolejna duża biała świeca, która zagościła na wykresie dziennym pokazuje, że niedźwiedzie schowały się „głęboko pod ziemią” i nie widać aby chciały choć trochę wychylić głowy. Wczoraj bez zastanowienia pękł kolejny opór w postaci poziomu osiągniętego w ostatnich dniach lipca. Po zakończeniu sesji możemy dopatrzeć się wejścia w strefę, która teoretycznie powinna powstrzymać zapędy byków jednak przy takiej wyraźnej akcji popytowej możemy na razie mówić tylko i wyłącznie teoretycznie. Poziom 2450-2460 to bardzo ciekawa geometria zniesień zewnętrznych, linia trendu spadkowego (kolor czerwony) oraz luka cenowa z 25.06. W przypadku pokonania i tej strefy byki mogłyby zawitać z indeksem na poziomie ok. 30 pkt wyższym czyli w okolicach 2490.
Trzeba sobie powiedzieć dość wyraźnie, wspomniane poziomy to najprawdopodobniej maksimum możliwości byków bez jakiegoś odpoczynku. Myślę, że właśnie wtedy rozpocznie się test prawdy. Parafrazując znanego polityka można powiedzieć „nie ważne jak się zaczyna ale ważne jest jak się kończy” i to od tego w jaki sposób dokona się ewentualna korekta będzie moim zdaniem zależeć sytuacja na naszym rynku w dłuższym terminie czasowym. O tym że znaleźliśmy się naprawdę w bardzo ciekawym miejscu świadczy również wykres kontraktów w ujęciu 1h i teraz właśnie na nim się skupię.

Po pierwsze, od ostatniego dołka można dostrzec już wyraźną 5-kę w której to fala 3 miała 200% długości fali 1 a obecna 5-ta zbliża się do równości z 1 (fioletowe prostokąty). Po drugie, cały wzrost od 8.08 osiągnął już niemal 200% pierwszego odbicia z poziomów ok. 2260 jakie mieliśmy w dniach 1-5.08 (kolor niebieski). Po trzecie, znaleźliśmy się w obszarze 127.2% zniesienia zewnętrznego spadku z ostatnich dni lipca (kolor czerwony). Po czwarte jesteśmy „tuż” pod poziomem gdzie mamy „realizację” zasięgu formacji DB (kolor zielony) będącej równocześnie ekspansją cenową (100%). Oczywiście nie można również pominąć linii trendu spadkowego oraz luki cenowej a także wewnętrznej linii trendu (kolor ciemno zielony). To wszystko sprawia, że w obszarze 2415-2430 oznaczonym zielonym prostokątem mamy potężną strefę oporu, którą przebić będzie można tylko i wyłącznie wówczas gdy USA będzie kontynuowało swój ruch wzrostowy w kierunku zniesienia 88.6% czy też 100%.
Jest jeszcze jedna kwestia, która wzmacnia wspomniany przedział punktowy jako opór. Mianowicie mam tu na myśli formację harmoniczną XABCD – Nietoperza, która również mogłaby powstać a sam fakt proporcji geometrycznych na pewno nie jest do zbagatelizowania.
Jeśli jednak, przy pomocy S&P udałoby się wybić tą strefę to poziom ok. 2450-2460 powinien już  z wielkim prawdopodobieństwem wprowadzić rynek w fazę korekty. Dlaczego? Mamy tam poziom szczytu z czerwca (na indeksie odpowiada temu linia trójkąta) oraz geometrię na formację Craba przedstawioną na poniższym wykresie.

Zakładam,że na 90% z któregoś z tych dwóch obszarów powinna wykreować się korekta i oby tylko korekta, bo układ falowy w połączeniu z geometrią nie skreślił jeszcze (i na tych poziomach nie skreśli) możliwości wykańczania korekty wyższego rzędu będącej typową korektą nieregularną.

[fumpEnd]